Brownie out of the bush!

Toubab, hello!

... dit zinnetje heb ik het meest gehoord tot nu toe. Bij elke stap die ik zet word ik achtervolgd door hordes kinderen die 'toubab, toubab!' ('witte') roepen. Vaak volgt dan de vraag om geld of snoep of een plastic fles
Laughing
Anyway, de toubab is begonnen met werken op de school. Ik was de poort nog niet door of ik werd bestormd door de 50 kinderen. Ze hingen met z'n allen aan mijn armen, voelen aan mijn haar, speuren mijn broekzakken af. Ze blijven maar mijn arm aaien, met grote ogen. Misschien vragen ze zich af of ik wit af zal geven. Ze zien niet zo vaak blanken, omdat hun dorp afgelegen is.

Helaas voor mij en mijn lesgeef-plannen spreken ze nauwelijks engels. Het blijft dus bij simpele spelletjes als springtouwen, voetballen en overgooien. Ik heb geprobeerd een boekje met ze te lezen, maar ze rukten alle bladzijdes uit elkaar.

Het is erg moeilijk voor me omdat ik de enige ben die er voor de kinderen is. Solomon is druk bezig met de organisatie van de school en er is 1 andere leraar, maar die vind zichzelf oud (hij is 48) en kan dus niet anders dan onder de sinaassappelboom een sigaretje roken en om de minuut 'oohhh, the mighty Allah' zeggen.

Stel het je eens voor: 50 kinderen die schreeuwen om jouw aandacht, huilend aan komen zetten met ontstoken wondjes op hun voeten en armen (en wat moet ik dan? Er is hier geen pleister of jodium.). Ik trek de een na de ander op schoot, droog traantjes, draag af en aan drinkwater uit de put naar ze toe. Het is 36 graden hier en er is geen schaduw. Zij zijn dat natuurlijk wel gewend, maar tel er bij op dat ze ondervoed en onverzorgd zijn en je kunt je iets bij mijn wanhoop voorstellen.

Als de kinderen naar huis zijn, sla ik aan het verven of schoonmaken. De lokale bevolking kijkt zijn ogen uit: een vrouw die verft! Dat zijn ze hier totaal niet gewend. Ik probeer hen zover te krijgen dat ze mij meehelpen, maar ze drinken liever Attaya thee en kijken geamuseerd toe.

Ik had me een andere verwelkoming voorgesteld, maar de dorpelingen hier zien het belang van onderwijs niet in. Ze weigeren dan ook vaak om het schoolgeld (30 cent) voor hun kinderen te betalen. Solomon heeft me verteld dat hij soms zijn eigen kleren verkoopt om de school staande te houden.

En toch ga ik proberen om de school en die lieve kids vooruit te helpen, steun of geen steun.

Zij zijn allang blij met een knuffel, en die kan ik ze gratis geven!

Tot de volgende keer (komende week ga ik naar Senegal!)

PS. Ik wil jullie trouwens nogmaals bedanken voor al die leuke, begripvolle reacties. En dan

te bedenken dat ik eerst geen website wilde maken, omdat ik dacht dat niemand geinterresseerd zou zijn!

Surprised

Reacties

Reacties

Nanda

Wat een verhaal bronnie!!! Het liefst zou ik nu alles hier laten voor wat het is en hup naar jou toe vliegen!! klinkt allemaal vrij heftig maar ook wel heel mooi! De foto's zijn ook echt geweldig!! En die boottrip!! Laat je de volgende keer weten of je al veel in de omgeving gezien hebt aan dieren enzo:P? ben ik wel benieuwd naar! alles klinkt echt geweldig maar zwaar, ik hoop toch dat je van je tijd daar kunt genieten, het is ontzettend mooi dat je dit doet om anderen te helpen!!
een hele dikke kus uit mijn kleine huisie in groningen!! liefs en heel veel succes/sterkte en wat je allemaal nog eer nodig hebt! Nanda

Sarah

omgossh. ik kan het echt niet laten om te zeggen hoe schAttig die kindjes op die foto´s eruit zien,
trouwens allemaal leuke foto´s!!! haha
en je verhalen zijn ook leuk om te lezen!
xxx Sarah

Lissa

Wauw Brownie! Wat een super verhaal weer, wel echt moeilijk joh dat ze daar zulke andere leefgewoontes & denkbeelden hebben. Maar geweldig toch dat je dat een keer mee mag maken? Die foto's zijn fantastisch! En ook lekker wat natuur-kiekjes voor deze bioloog in spé om van te genieten. Je bent daar dus hard nodig! Hoe moet dat nou als je naar Senegal gaat? Kom je daarna wel weer terug bij Solomon en de school?
Ik kijk al weer uit naar je nieuwe verhaal om van te smullen! Vanuit de Domstad waar het vandaag de hele dag al regent, hard waait en koud is heel veel liefs & een dikke kus, Lissa

moeders

Kieve Bronneke, wat een prachtige foto's. Het lijkt zo mooi allemaal en dat is het ook, maar ik weet wat een moeite het kost en hoe zwaar het allemaal is. Toch, meisje, je trials en tribulations zijn niet voor niets. Kijk naar je foto's. Besef wat je allemaal meemaakt. Veel te veel indrukken om probleemloos binnen een week of zelfs een maand te kunnen verwerken toch? Je bent een kanjer. xxx

Maria

Lieve Brownie,

Wat een verhaal zeg! Jeetje, dat het schooltje er in die staat aan toe zou zijn had ik niet gedacht! Maar wat ontzettend goed van je dat je niet net als Mister Mighty Allah onder een boompje gaat zitten maar toch probeert iets te betekenen voor de kiddo's :) Lieve en leuke foto's ook allemaal!

Applausje voor jezelf Brownie, keep the spirit up!

Veel liefs, Maria

Kirsten

Bronwyn:D!
Ik vind je nú al knap :P je staande houdend tussen kinderen, van wie jij natuurlijk hun steun en toeverlaat bent! Maar ik schrik wel dat al die verhalen die je altijd hoort over de binnenlanden van Afrika en het onderwijs, wél gebasseerd zijn op de werkelijkheid.. pff.. misschien moet je meneer 'Allah-Allah' eerst maar eens een cursus om te stoppen met roken aan bieden(A)?

Maar.. ga zo door en geniet er ook nog een beetje van hè?

Liefs,
extra knuffel voor jezélf:P
Kirsten

Sonja

Heet nichtje,

Ongelooflijk wat een verhaal! Lijkt me wel ongelooflijk lastig dat ze daar zo'n andere kijk op de wereld hebben. Natuurlijk is dat hun cultuur en weten ze niet anders, maar ik zou af en toe wel de neiging krijgen ze even hard wakker te willen schudden!

Maar goed van je dat je gewoon je eigen weg gaat daar.

Het is erg leuk om je avonturen hier in het koude Nederland te kunnen volgen!

Heel veel succes en plezier nog.

Liefs,

Sonja

joke

He Bronwyn,
Wat beleef je veel! Ik vind je wel heel dapper bezig hoor, en kan me je frustratie ook heel goed voorstellen. Bijvoorbeeld dat je nu niet een voorraadje pleisters of knuffels achter de hand hebt voor je 50 kindertjes. Bijzonder om je verhalen te lezen en dr foto's te zien. Pas goed op jezelf, ook in Senegal. Liefs van Joke

Elza

Ha Bronwyn,
Wat een ontroerend verhaal! Ik zou ook,net als een eerdere reactie, zó wel naar je toe willen komen om te helpen.
Wat je ook doet, alles is goed! Ik vind je super!!!
Trouwens..ik heb deze week (op m`n 50ste) m`n propedeuse gehaald.
Geniet van Afrika en geef alle kindertjes een dikke knuffel van Teun, Roosje en mij.
Doei,
Elza

Kirsten

Whahahahaha ze rukten de bladzijdes uit het boekje? Hahahaa vet melig ik lig helemaal dubbel bij het beeld dat ik nu voor me zie, te mooi. Take care Brownie!!! xxx

Ronja

Meid, je bent mijn held. Wat jij allemaal doet en meemaakt, ik vind het zo stoer en zo bijzonder! Ik wens je heel veel succes met alle bijzondere bezigheden die je verricht en bewonder je doorzettingsvermogen en optimisme! Jij doet zoveel goede dingen daar, daar mag je echt supertrots op zijn. Zet em op!! Heel veel liefs,

Hillary

Lieve Toubab van me,

Wat een onderdompeling zeg! En je houdt het hoofd nog steeds boven water. Dat getuigt van veel karakter en moed.

Blijf je verwonderen en deel je ervaringen met ons.
Net als die prachtige foto's van je.

Ik verheug me al op de volgende episode.
Eigenlijk moet ik aan het werk maar ik laat me graag afleiden door jou....

lieve groet,

Hillary

Janita

Ha die Bronwyn,

Ik zit hier met heel veel ah's en oh's voor het beeldscherm en je ervaringsverhalen en foto's op te slurpen.Wat een wereld zeg. Je weet wel van het bestaan,maar nu het zo dicht bij komt door jouw persoonlijke verhaal,raakt het me diep. Het lijkt me niet gemakkelijk wanneer zoveel kindjes je aandacht vragen en je zo weinig middelen voor handen hebt.Ik vind het dan ook super knap van je dat je er onder deze omstandigheden een positieve draai aan weet te geven en je steentje bij draagt(ken je het lied dat Paul de Leeuw wel eens zingt.Ik weet niet of het echt van hem is,"Ïk heb een steen verlegd"?)Elke bijdrage die je levert,als is-ie niet zoals je had voorgesteld,is er een en maakt het verschil..
Heel veel plezier in Senegal en een dikke knuffel uit het regenachtige Groningen,liefs Janita

Joukje

Hoi Bronwyn,
Wat leuk om te lezen hoe het jou in den verre vergaat.
Het valt nog niet mee om de kinderen les te geven begrijp ik. Kun je wel met ze zingen? Misschien is dat een ingang om toch wat Engels aan te leren ( je ziet, ik kan het niet laten om te adviseren: beetje beroepsgek!). Een goede ingang heb je al, ze zijn immers al heel erg op je gericht. Om iets te leren moet je eerst contact maken en dat doe je vol op. Vanuit dit vertrouwen kun je ze zo nu en dan een Engels woordje aanbieden, te beginnen bij het kind zelf. ( hun lijf, omgeving enz.).
Zo genoeg. Ik lees met plezier jouw wederwaardigheden en heb respect voor jouw doorzettingsvermogen.
Heel veel plezier met de kinderen en komende week in Senegal . Geniet ervan. Groetjes en een dikke knuffel, Joukje

Evy

Heey Bobs,

Jeetje. ik schrik er wel van.
ik vind het heel goed van je dat je, ook al zit het niet mee, gewoon eraan denkt om de kindren ene knuffel te geven! ik vind het heel knap van je, en ik hoop dat het goed gaat met jou!
een heeeeeeeeeele dikke knuffel voor jou!
en natuurlijk ook voor die kids:)

Dyl

Hi Zussie!! Daar ben ik weer als een van de laatsten onderaan de pagina met reacties!! Ik heb je al een mailtje gestuurd waarin ik gezegd heb hoeveel bewondering ik voor je doorzettingsvermogen heb, maar wilde het ook nog even op je site laten doorschemeren.
Leuk feitje, morgen (zaterdag) staan we allebei op en pakken de backpack om een land achter ons te laten en een ander te verkennen! Jij naar Senegal, ik lift morgen naar Berlijn! Ik zal daar proberen af en toe een internetje mee te pakken om even van je updates te genieten!! Dikke kus, Dyl

Marleen

Wauw, ik ben onder de indruk van je verhaal..
Het is mooi om te lezen hoe je je weg probeert te vinden en dapper doorzet bij alle dingen die tegenkomt. Wat zullen die kinderen blij zijn met je aanwezigheid, het lijkt me fijn om toch iets voor ze te kunnen betekenen. Ik wens je heel veel succes en plezier en een goede reis naar Senegal.

Geniet ervan,

Liefs

nevil

heey bron! ik heb net als dyl en anderen veel bewondering voor je doorzettingsvermogen, 50 kinderen! daar zou ik haast gek van kunnen worden volgens mij:P
xxx nevil

)mpa

Lieve Brownie,
Wat een verhaal en wat zijn we trots op je, dat je zo doorzet. Kunnen we je op één of andere manier door pleisters, jodium enz. of geld te sturen, zodat je dingen die je nodig hebt kunt aanschaffen? Por die andere leraar (48jaar) maar eens goed, op dat hij de handen uit de mouwen steekt. Neem ook op tijd je rust. Jij knuffelt je leerlingen. Dan voor jou dikke knuffels van ons. Oma en opa.

Eva

Lieve Bronwyn!

Wow, ben helemaal onder de indruk. Ik snap heel goed dat het wennen is. Maar dit is echt een super ervaring. Kijk uit naar je volgende verhaal. Zet hem op! We kunnen het:)

Liefs

robbert

Beste (witte) Bronwyn,
Geweldig, zo veel al meegemaakt in 'n paar week nog maar... en zo veel nog mee te maken, vermoed ik. Vind je blog hartstikke leuk, informatief en invoelend. Moeilijk, lijkt me, al die -voor ons kleine- probleempjes ('n pleister, wat jodium, 30 cent...) die daar dan PROBLEMEN blijken. Wist ik wel, had ik wel over gelezen, geef ik regelmatig wat geld voor... en toch komt 't sterker binnen nu ik lees hoe jíj dat meemaakt en ook maar moet zien hoe je ermee omgaat. Enfin, pas (heel!) goed op jezelf en veel plezier alvast in Senegal. Korte trip, of verkas je echt? Ik lees 't vast nog.
Veel liefs en 'n knuffel,
robbert
PS Senegal is volgens mij het land met bijna de mooiste muziek in heel Afrika. Misschien kun je er nog wat van horen of meemaken.

Nienke, Theo & Lilian

Hoi Bronwyn,

Dit is wel even andere koek dan rechten studeren in Utrecht. We hopen dat je snel je draai weet te vinden. Heel veel plezier en succes in Gambia!

Nienke, Theo & Lilian

machteld

Lieve Bronwyn, prachtige foto's en wat een onderdompeling in de meest verbijsterende ervaringen!!
Ben je al een beetje minder gespannen? Wel bijzonder dus dat "jouw" Solomon onderwijs wél belangrijk vindt. Heeft ie blijkbaar niet van zijn omgeving. Let je wel goed op jezelf? En probeer je alsjeblieft niet alle problemen op je schouders te nemen? Zie uit naar je volgende bericht. Doei Machteld.

Roosdoos

Trotsheid alom :D Heb je wel een goed boek mee om even uit de africa-soap te stappen? Blijf ook aan je eigen dingen denken bedoel ik maar, hoe vervreemdend de situatie van die kinders eigenlijk ook is. Je kunt niet heel Gambia dragen. Maar dat had je vast zelf al bedacht 8p
Kussers&knuffers

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!